جذب زیستی اورانیم از محلول‌های آبی با استفاده از سویه‌ی مرجع و بومی قارچ آسپرژیلوس نیجر زنده

از دو سویه­‌ی بومی و مرجع قارچ آسپرژیلوس نیجر زنده برای حذف زیستی فلز سنگین اورانیم از محلول‌­های رقیق آبی استفاده شد. تأثیر pH (3-7)، غلظت اولیه­‌ی فلز (10-500 میلی­گرم بر لیتر)، زمان (30 -1440 دقیقه) و زیست توده‌­ی خشک (0.5-5 گرم بر لیتر) بررسی شد. جذب زیستی بیشینه در 5=pH و برابر 82.30 و 74.19 درصد برای سویه‌­ی، به ترتیب، مرجع و بومی به دست آمد. جذب بیشینه در غلظت اولیه­‌ی 500 میلی­گرم بر لیتر اورانیم و برای دو سویه­‌ی مرجع و بومی قارچ به ترتیب، 105 و 143.5 میلی­گرم اورانیم بر گرم زیست توده­‌ی خشک بود. واکنش زیستی، در مدت 60 و 120 دقیقه برای سویه­‌ی به ترتیب، مرجع و بومی به تعادل رسید. ظرفیت جذب بیشینه در مقدار 2 گرم بر لیتر زیست توده­‌ی خشک برای هر دو سویه­‌ی قارچ به دست آمد. مدل لانگمویر داده­‌های به دست آمده برای هر دو سویه‌­ی مرجع و بومی را با R2، به ترتیب، برابر با 0.9972 و 9979/0 به خوبی برازش نمود. با توجه به نتایج به دست آمده می‌­توان نتیجه گرفت که سویه­‌ی مرجع زیست توده­‌ی زنده­‌ی آسپرژیلوس نیجر نسبت به سویه­‌ی بومی آن توانایی بیش­تری در حذف فلز اورانیم از محلول‌­های آبی دارد.